İyi insanlar göçüp gidiyor

YAYINLAMA: 01 Ocak 1970 / 04.00 | GÜNCELLEME: 01 Ocak 1970 / 04.00

Nasıl yazmaya başlasam, ne yazsam hiç bilmiyorum. Sanırım ilk defa yazmaya başlarken elim klavyenin tuşlarına gitmiyor. Hani bazen kelimeler boğazında düğümlenir ya insanın, konuşamaz. Ya da söylemek istediği çok şey vardır aslında ama söyleyemez. Genelde bu durumu sözün bittiği yer diye tabir ederiz. Maalesef şu günlerde hissettiğim tam olarak bu. Aykut Bey’in aramızdan bu ani ayrılışı çalışanları olarak bizleri sözün bittiği yer noktasına getirdi.

Bence bir insanın nerede çalıştığı pek de önemli değil, önemli olan kimle ya da kimlerle çalıştığıdır. Çok şanslı biri olmalıyım ki Nurgün Hanım ve Aykut Bey gibi çok değerli insanlarla çalışma fırsatı buldum. Öyle bilgili, birikimli, kültürlü insanlar ki etrafındakilere hep katkı sağlayan iki önemli insan benim için. Çalışma hayatına ilk kez onların yanında başladığım için gerçekten çok mutluyum.

Aykut Bey, özellikle Gaziantep ile ilgili her konuda çok hassastı. Gaziantep’i çok sever ve kesinlikle laf getirtmezdi. Bu şehir için yapamayacağı şey yoktu desem yanlış olmaz sanırım. Yaşadığı şehri bu denli önemseyen, sahiplenen nadir insanlardan biriydi.

Karşısındaki insan kim olursa olsun herhangi bir sorununu dile getirdiği zaman dinler ve elinden gelen en iyi çözümü bulmaya çalışırdı. Güzel düşünür ve çok güzel konuşurdu. İnsan onu dinlerken hiç sıkılmazdı mesela. Ve ben onunla her konuşmamda yeni bir şeyler daha öğrendiğimi hissederdim. Kendisini ne zaman görsem hep bir şeyler okur ya da araştırırdı. Yararlı bir şeyler bulduğunda da bunu paylaşmayı çok severdi. Ve ardından değerli tavsiyelerde bulunurdu.

Hep çözüm odaklıydı. Kendisiyle çalıştığım süre içinde hiçbir çalışanının sorununa kulak tıkadığını görmedim. Elinden gelen en iyi çözüm yolunu bulmaya çalışırdı. Çok kibar bir insandı aynı zamanda. Bir şeyler isterken hep rica ederdi. Şunu yap, bunu yap gibi emir tarzında cümleler kesinlikle kurmazdı. Bu çok güzel bir şeydir. Böyle nezaketli insanlarla karşılaştığımız pek nadir oluyor. Onlar da göçüp gidiyor işte… Şu küçücük alana sığdırılamayacak kadar değerli bir insandı. Ve biz bu değeri ne yazık ki yitirdik. Hepimizin başı sağ olsun.

İyi insanlar göçüp gidiyor