Kral Çıplak

Ne yazmam gerek, neyi ele almam gerek, veya ülkenin hangi yarasını dile getirmem gerek, bir türlü seçemedim. Hangi konuyu ele alsam, bir benim inandığım doğrular bulunmakta, birde yönetenlerin kendi doğrusu, bir biriyle çelişmekte. Ülkemde rakamlar üzerinde öyle bilgiler verilmekteki inanamazsınız. Ülkemde İç ve Dıs ticaret hacmini konuştuğumuz zaman, ülkemin üretim rakamlarında bir benim bildiğim değerler var, bire ekranlardan siyasilerin verdiği sayılar var. Aralarında ciddi fark bulunmakta. Bu arada transit ticaret hacminden de kimse bahsetmek istememekte.
Ülkedeki sanayi ürün üretimi, enerji üretimi ile paralel gelismis olması gerekir. Enerji üretim açığı sanayi üretimi artışı ile ortaya çıkar. Uzun süredir böyle bir enerji açiği ortaya çıkmamış durumda. Sanayinin bir çok dalı bilhassa tekstil konusunda Türkiye'de yapılmış yatırımlar ele alınırsa fabrikaların 24 saat çalışıp üretim yapması gerek diye düşünürüm. Tekstil sektöründe enerji girdilerinin çok yüksek olmasından, maliyetler rekabet edilebilir seviyede olmamakta.

Trakyada, İstanbul Edirne yolu üzerinde, bulunan tekstil fabrikalarının bir bölümünün kapıları kapalı. Tekstil sektöründe çalışan sanayi kuruluşları konularının içine başka dalları almamışsa kapanmaya mahkum bırakılmıştır. Bu yollarda öyle fabrikalar izliyorumki yürekler acısı, çürümeye terk edilmiş tesisler. Burada yapılan yatırımlar, ülke Kaynakları kullanılarak gerçekleştiğinden üzüntüm daha da artmakta. Fabrikalarını kapatan tekstil sanayicileri, pamuğu yurt dışından almakta, Romanya'da üretim yapıp satmaktalar.
Hatta gecenlerde bir arkadaşım tekstil üretimini bırakıp, yurt dışında enerji üretimine geçtiğini söyledi, hak verdim.
Otomotiv sanayi dalını ele aldığımızda, durum hiçte farklılık göstermemekte. Sanki otomobil üretici devi bir ülke olduğumuzu gösterdikleri ülkemde, bu sanayide ciddi üretim var amma buraya katma değer olarak fazla bir girdimizin olmadığını görmekteyiz. Varsa bu girdi mutlaka %20 den çok daha aşağıda olduğunu düşünmekteyim. Tamamını yapamazmıyız diye sorulsa, dev otomobil üreticileri bize bu imkanı verirmi, vermezmi orası şüpheli. Çünki kendi ekonomileri sallanırken, işsizlik sorununa çare ararlarken bu can simidini bize yedirmezler.
Tarımda da durum değişik değil, ülkemin bir çok yöresi Tarim ürünleri ile tanınırdı. Ege de tütün, pamuk, üzüm ve incir ana ürünlerdi. Adana ya indiğimizde ovanın adi CUKUROVA, ürünün adi pamuktu. Anadolu’dan Adana ya tarim işçileri pamuk toplamaya gidip para kazanırlardı. Hatta Adana da yerleşik önemli bir çok aileler, iç anadoludan pamuk icin göç ettikleri söylenir. Son otuz senedir yaptığım seyahatlerde bu ovaların başka konulara kaydığını görmekteyim. Organize sanayi bölgesi adı altında kimi yerde küçük işletmeler, kimi yerde büyük işletmeler, sanayi yatırımlarını bu verimli toprakların üzerine kurmaktalar. Biz pamuk, ve tütün, ithal eden ülke durumuna düşmekteyiz.

Karadenizin onemli tarim konularindan bir tanesi fındık, diğeri ise çay. Findik ürettiğimiz doğru amma fındığımıza Almanya’nın Hamburg şehri sahip çıkmakta. Çay üretiminde ise biz üretimi yapiyoruz amma söz sahibi değiliz. Sıkı durun bu sene bamya ve bezelye ithal ettik , hemde bir zamanlar bu sebzeleri ihraç ettiğimiz ülkelerden yaptık bu ithalatı.

Sadece tarımdamı? Hayvancılıktada durum değişik olmadığını görmek üzüntümüzü arttırmakta. Geçtiğimiz son 40 sene evvel hayvan nüfusu küçük baş hayvanda 64 milyon, büyük baş hayvanda 24 milyon istatistik değerleri bulunmakta. Yine o tarihlerde ülke nüfusu 35 milyondan daha az . Neredeyse adam basina iki koyundan fazla düşmekte. Bu gün 78 milyon nüfusa sahibiz, toplam küçük baş hayvan 23 milyon, kurbanlık koyun ve büyük baş hayvan ithal etmekteyiz.
Cumhuriyet tarihimizin içinde Hayvancılık, bir yöremizin geçmişte önemli bir geçim kaynağı olduğunu unutmamak gerekir. Bu kaynağı yok edersen, adam dağa çıkar onunla dağda uğraşırsın. Ülke üretimine katma değer sağlarken , şimdi onunla uğraşmak için ülke kaynaklarından önemli bir meblağı harcamak zorunda kalırsın.
Türkiye'de bankalarda yatan külliyetli miktarda dövizi gayri safi milli hasılanın içine dahil edersen, fert başına inanılmaz rakamlar gelir. KOCAELI Üniversitesinden bir Araştırmacının yayınladığı bir tebliğde ülkemizdeki faiz politikası konusunda yabancı yatırımcıların bankalardaki paralarına ödediğimiz inanılmaz faizle adamlari zengin ettigimiz iddia edilmekte. Yabanci bankalardan düşük faizle alınan fonlar, Türkiye deki bankalara yüksek faizle yatırılmış olduğu söylenmekte. Yabanci tacirler % 4.5 faizle Dis ülkeden aldıkları fonları, Türkiye de devlet tahvili ile % 9.80 faiz geliri elde etmekte ve bu aradaki faiz farkını ülkeden çıkarıp götürmekte. Bu rakamın 60 milyar dolara dayandığı iddia edilmekte. Bu konuda fazla bilgi sahibi olmadığım için tam olarak inanmasamda, verilen rakkamdaki idiada bir gerçek payı olduğunu düşünmekteyim.
İster öyle, ister böyle ülkemde bir pembe tablo gösterilmekte, birde yazılan çizilen doğrular ortada . Bir yerde bir kısım zümre zenginleşirken , isterseniz buna imtiyazlı cemaat deyin adına , büyük bir kısım halk kitleleri, ellerindeki imkanlarla hayatta kalmaya çalışmakta. Sokakta yolda bir birileri ile kavga eden insanlar görmekteyim, geçim derdi olan adam en ufak bir münakaşada eşini bıçaklayıp öldürmekte, aşırı tepkili bir toplum yaşamına doğru sürüklendiğimiz ortada.
Bu sosyolojik bakımdan doğru bir yaşam tarzımıdır bilmemekle birlikte bizim aile yaşam tarzımızın birçok konuyu aynı zamanda hazmetmesi zor olduğunu düşünmekteyim. Yerleşik düzene göçebelikten geçişimiz, nereden baksanız 90 seneyi geçmemekte. Kendi yasam tarzımızı bırakıp başka yaşam tarzlarını örnek almaya çalışmamız, bize özgü toplum yaşamına uymadığını görmekteyiz.
600 yıl bir padişahın yönettiği ülkemize dünden bu güne demokrasi getirmenin bir çok bedeli olması gerekir. Kanımca bu bedelleri son 50 senedir ödemekteyiz. Bakın Elazığ ilimize giden Başefendiye bir vatandaş "Padişahım hoş geldin" diye bağırdı. Adamı yaka paça içeriye attılar. Bu cümlede bir miktar düşünmek gerekir, hatırlarsınız "kral çıplak" konulu bir hikayeye nasılda uymakta.
Adam gerçeği söylemekte ve bütün yurdun idaresi, bir kişinin inisiyatifinde etkin halde yönetilmeye devam edilmekte. İşçi katsayısı belirlenecek "son söz Başefendinin" , Doğal gaza zam yapılsınmı, yoksa yapılmasınmı," son sözü Başefendi söyliyecek", bütçe açığını kapatmak için bazı kalem mallara zam yapılması gerekir, "bunuda Başefendi belirliyecek". Yeni yayınlanan enerji ile ilgili bir tebliğde, bir enerji santralı için yapılacak araştırma konusunda son müsaade yine Başefendilikten alınması gerekmekte.
Elazığ daki vatandaşı neden hapise attıklarını hala anlamış değilim, adam ‘’Hünkarım’’ demediki, diye bir sözüm geldi söyledim hem nalına hem mihina.